Sənə bənzədirəm duyğularımındakı təlatümü, titrəyişi. Sənə bənzədirəm ürəyimlə deyil, dəlisov şıltaq düşüncəmlə verdiyim son qərarımla onlu günlərimə bir daha qayıtmamağı, necə ki, bir anlıq göz qırpımındaca hər şeyi bitirib yerlə-yeksan edəcəyin kimi. Necə ki, bir göz qırpımında günəşin üzünü buludlarla örtüb gizlətdiyin kimi. Əsirsən-coşusran ürəyini buludlara boşaldırsan, qovursan onları, qovursan , yenə də hirsin soyumur ki, soyumur! Hirsini dənizə, torpağa , ağaclara tökürsən yenə də sakitləşmirsən. Dəlisov külək səndəmi tənhasan, səndəmi ?! Sənindəmi sinən ümman , gözələrin göl oldu! Sənindəmi!... Tənha külək, tənha ürək... Tənha bitən ağac və bu ağacın budağında payızın izi qalan saralmış tənha yarpaq.Tənha külək qiyma o tənha yarpağa qoy payız nəfəsində baharını yaşasın