Ovqat.com Moderator.az-a istinadən xəbər verir ki, Azərbaycanın eks-prezident Ayaz Mütəllibov Şuşanın işğalının 25-ci ildönümü ilə bağlı  Modern.az saytının suallarını cavablandırıb.

- Yoldaşım əməliyyat olunmuşdu. Qəfildən mədə-bağırsaq problemi ortaya çıxdı. Vaxtında müdaxilə edilməsəydi, pis sonluqla nəticələnə bilərdi. Peşəkar həkimlərimizin köməyi sayəsində həyat yoldaşım sağlamlığına qovuşdu. İndi hər şey yaxşıdır.

- Keçmiş döyüşçünün dedikləri tənqidi yazıdır. 1992-ci ilin 14 mayında bir günlük hakimiyyətə gəldim. Həm xaricdə, həm də daxildə heç kəs məni dəstəkləmədiyindən ölkəni tərk etməli oldum. Rəhim Qazıyev o zaman öz işini görmüşdü. Yaxşı olar ki, bu barədə özü danışsın. Mayın 14-dü Daşkənddə iclas keçirilməli idi. MDB-nin iclası olacağını və gedə bilməyəcəyimi söylədim. Mən də müdafiə naziri olaraq Rəhim Qazıyevi həmin iclasa göndərdim. Həmin görüşdə Qraçovla, Yeltsinlə görüşmüşdü. Sonra da məni hakimiyyətdən uzaqlaşdırdılar.

- Bakını könüllü olaraq tərk etdim. Başqa yol qalmırdı. Ya silaha əl atıb müxalifətə qarşı çıxmalı idim, ya da kənara çəkilməli. İkinci yolu seçməli oldum. Yeltsinin ətrafında olan “demokratlar” ermənilərin sifarişini yerinə yetirərək, məni hakimiyyətdən uzaqlaşdırdılar.

- Düzü, Xalq Cəbhəsinin daxilindəki çəkişmələrə rəy verə bilmərəm. Dedikləriniz barədə eşitmişəm, amma təsdiq etməyə ixtiyarım yoxdur. Kimlər ki, o zaman hakimiyyətə gəlməyə can atırdılar, onlar da qalmaqalların mərkəzində qərar tutmuşdular. Qalmaqallı dövr dövlətimizin başına çox böyük bəlalar gətirdi. Təbii ki, sağ olanlar söhbətin nədən getdiyini bilir. Dünyasını dəyişənlər də bilməmiş gediblər.

- Bunu dəqiq deyə bilmərəm. Ancaq bir dəfə İranda olmuşam.

- Görüş 1991-ci il baş tutub. Həmin görüşdə Yaqub Məmmədov (Milli Məclisin keçmiş sədri) da iştirak edirdi.İranda İslam ölkələrinin iqtisadi müşavirəsində iştirak edirdim. Düzü, Şuşanın işğal faktının adını İranla bağlanmasını düşünülmüş hesab etmirəm. Həmçinin, İrana səfərim iqtisadi iclasla bağlı olub. Məni də dəvət etmişdilər.

- Rəfsəncani ilə görüşdə Qarabağ məsələsini gündəmə gətirdim. Çünki 1991-ci ildə də Xocalıda vəziyyət gərgin idi. Fürsətdən istifadə edib dedim ki, Bakıdan xəbər verirlər ki, Xocalıda vəziyyət gərginləşib. Bizə necə kömək edə bilərsiniz? O da dedi ki, rəsmi şəkildə kömək edə bilməzlər. Amma könüllü dəstələr göndərə bilərlər.

- Mənim vaxtımda olmadı. Amma Rəfsəncani dedi ki, xarici işlər naziri Əli Əkbər Vilayətiyə tapşırıq verib. O, məsələnin siyasi yolla yoluna qoyulmasına şərait yarada bilər.

- Şahin Musayevi xatırlayıram. Həmin dövrlərdə onun fəaliyyəti kölgəli idi.  Sonralar  Azərbaycanı tərk etmişdi. Başqa nəsə demək istəmirəm.

- Həmin vaxt Bakını tərk etməsəydim, həyatıma qarşı hər şey ola bilərdi. Azərbaycanda qalsaydım, baş verən bütün hadisələri mənim adımla bağlayacaqdılar. Qan tökmədən könüllü  şəkildə kənara çəkildim.  Burada söhbət həm də ailə vəziyyətimdən gedirdi. Hər an təhlükə vardı. Deyirlər ki, Ayaz Mütəllibov çamadanını da götürüb gedib. Halbuki, Moskvaya portfellə getmişdim.

- Nə aparmaq. Həmin vaxt evə, bağa zəng etdim. Cavab verən olmadı. Ailəmi tapa bilmədim. Məcbur olub Moskvaya getdim.  

- Bağda oturub yazı-pozu işi ilə məşğul idim. Xatirələrimdən ibarət memuar yazırdım. Bəzi qüvvələr vardı ki, 1992-ci ilin 14 mayında mənim hakimiyyətə gəlməyimi istəyirdi. Çünki qanuni prezidentə qarşı zor davranış bəslənilmişdi. Məni hakimiyyətdən devirənlər silahlı yolla dövlət çevrilişi etmişdilər.

- Bu sözü indi də deyirlər. Necə “Moskvanın adamı” idim ki, Yeltsin (Rusiyanın eks-prezidenti) məni müdafiə etmədi. Xahişimi Moskva qəbul etmədi.

- Moskvadan heç nə istəmirdim. Sadəcə, Yeltsinə zəng edirdim, o da telefonun dəstəyini götürmürdü.