Əlisəmid Kür: "Dəniz var içimizdə"

Anamın aruzu...

Hayana üz tutsam,
Hayana üz çevirsəm
Məni xeyir-duan saxlayıb, ana!
Güvənib arxamca atdığın suya
Yolları gözümdən keçirə bilsəm –
Qəlbimdə göyərən çiçək arzuya
Bir dəniz sevgisi içirə bilsəm
Yuxun çin olacaq!
Qalsam yarı yolda
Əlimin içindən dərd göyərəcək
Ovcuma sıxılan barmaqlarımı
bir kimsə görməyəcək.
Hayana üz tutsam,
Hayana üz çevirsəm
Doğulduğum günün günəşi boyda
Anamın arzusu yolumun üstə!

Öyrəşmək...

Dərdi ovutmağa dost qalmayanda
Sümüyə yatan bir havaya alışmaq,
Alışmaq hər şeyə!
Ulduzsuz gecələrə alışmaq –
Günəş boyda ümid doğur hər qaranlıqdan.
Alışmaq tənhalığa –
Sükut dil açacaq.
Alışmaq ayrılığa –
Bağrı çatlayacaq həsrətin…
Uğursuz sevgiyə,
Ən ağır günə alışmaq.
Ən ağır taleli adam da sevgi gözləyir.
Dəniz var içimizdə –
Özümüzdən xəbərsiz
Sinəmizi döyən
Dalğaların səsinə alışmaq
Kədəri qovub sinədən
Alışmaq qəfil sevincə,
Ağacların kölgəsinə,
Küləyə, yağışa…
Kədər biryolluq yığışar
İnansaq Azadlığa –
Sevmək, sevmək Azadlığı,
Alışmaq Azadlığa.

Qaranlıqdan o yana

Dünyanın ən yaxın ulduzuna
Qaranlıqlar çatmayıb.
Amma ən sönük ulduzun da
İşığı dəlib keçir qaranlıqları.
Ən uzaq ulduzun da işığını
Ovcumuzda gizləyirik.
Qaranlıq içində də
Açılacaq çiçəyi,
Doğulacaq ümidi gözləyirik.
Qaranlıqda gözlərin olsa da –
Kor kimisən!
Əllərini ən tünd,
ən ipək qaranlığa sürtə-sürtə,
Qara buludları itələyə-itələyə,
Ürəyində min cür arzunu yoza-yoza
Üzünü tutursan
Qaranlıqdan o yana
Ən yaxın, ən uzaq qəmli ulduza!

Unudub özümü çıxıb gedəcəm

Gecələr sən yatandan sonra
Öpürəm alnından,
Keçirəm yan otağa –
Bir ağ varağa yoldaş olmağa.
Ürəyim atlanır varağın üstə
Sənə xəyanətim – yuxusuz gecə
İndi bax, indi bax,
Məni silkələyən səs qoşulub
Unudub özümü çıxıb gedəcəm.
Gecələri yatmadığım günlər artır –
Sözlərim bir yandan.
Hansı misram oyaq deyilsə,
Yatır mənim əvəzimə.
Üstü açıq yatır narahat sözlər,
Səksənib ayılsan
Üstünü örtərsən misralarımın..
Gecələr sən yatandan sonra
Öpürəm alnından,
Keçirəm yan otağa –
Bir ağ varağa yoldaş olmağa.

Daha...

Çox şeyə tələsdim…
Sevməyə belə,
Qoşuldum hər nəğmə səsinə axdım.
İndi ürəyimi tutsam da dilə
Keçir sevgi yaşım –
Ömrümün çiçək vaxtı.
Keçir, elə keçir yel atlı sevgim,
Dönüb arxasınca baxa bilmirəm –
Vallah, sevməyi də bacarmıram heç.
Ürəyim qınamaz doğmanı yadı,
Mənim sevgi payım bura qədərmiş.
Məhəbbət haqqında yazdıqlarımın
Hamısı bəxtimə düşən kədərmiş.
Daha ayrılığın yoxdur qorxusu,
İstəyin mənsiz də tək-tənha çapar.
Bizim sevgimizin ömründən uzun
Kölgəni sürüyüb arxanca apar –
Keçir sevgi yaşım…

Ana səhifəyə qayıt Baxış: 1 676 Tarix: 1-04-2017, 17:34

Xəbəri paylaş

Paylaş: