“Nə qədər qəribə olsa da, Ermənistanda olduğu qədər biolaboratoriyaya heç harda rast gəlmək mümkün deyil. Mənim məlumatıma görə onların sayı praktik olaraq 10-a yaxındır”.

Ovqat.com xəbər verir ki, bunu rusiyalı politoloq Yevgeni Mixaylov “Moskva-Baku” açıqlamasında deyib.

Lavrovun Ermənistana son səfərinin əsas səbəbinin də bu ola biləcəyini düşünən politoloq həmin biolaboratoriyaların ABŞ tərəfindən tikildiyini və müəmmalı məqsədlər üzərində çalışdığını etiraf edib: “Deyə bilərəm ki, onların təyinatı ilə bağlı çox böyük şübhələrim yaranıb. Ermənilərin bütün izahatları, o cümlədən, bu biolaboratoriyaların guya xəstəliklərin qarşısını almaq üçün fəaliyyət göstərdiyi fikri az inandırıcıdır... Rusiya ilə Ermənistan arasında memorandumun imzalanmaması, eyni zamanda, Ermənistan xarici işlər nazirinin İrəvanın ABŞ-a belə bir laboratoriya yaratdığına görə minnətdar olması barədə açıqlaması bir çox suallar doğurur. Ermənistan ABŞ-a təşəkkür edir. Sual: Nəyə görə? Çünki bəzən viruslar bu laboratoriyalardan çıxır və biz eşidirik ki, həmin Ermənistanda gözlənilmədən Sibir xorası və digər xəstəliklər baş qaldırır və sair. Bunun üçün ABŞ-a təşəkkür edirlər?”

Y.Mixaylov açıqlamasında, xüsusilə bizim üçün olduqca təhlükəli bir ehtimaldan da bəhs edib: “Məndə olan məlumata görə, müəyyən konkret etnoslara təsir göstərən viruslar hazırlanır. Bu zaman Türkiyə, Şimali Qafqaz və Azərbaycan ərazisi nəzərdə tutulur. Mənim məlumatıma görə, bu ərazilər mümkün epidemioloji hücumların hədəfidir”.

Göründüyü ki, rus politoloq Ermənistanda ona qədər biolaboratoriyda Türkiyə, Azərbaycan və Şimali Qafqaz xalqları üçün təhlükəli olan virusların hazırlanmasından danışır. O halda sual yaranır: Doğrudanmı tibbdə yalnız müəyəyn etnosları hədəfə alan virus növləri mövcuddur?

Suala keçməmişdən əvvəl epidemioloji silahlar barədə qısa  məlumat vermək istərdim.

Hərb tarixinə nəzər salanda həqiqətən də bir sıra xəstəlik viruslarından silah kimi istifadə edildiyini görə bilərik. Bu virusların düşmənə kütləvi qırğın silahlarından belə daha ağır zərbə vurduğu da tarixən bəllidir. Miladdan öncə 300-cü illərdə düşmənin su qaynaqlarına ölü heyvan və insan cəsətləri atan romalıların bu mübarizə metodları ilə ilk bioloji silahların əsasını qoyduqları güman edilir. Daha sonra digər xalqlar da eyni metoddan istifadə edərək düşmənlərini dizə gətirməyi bacarmışlar.

Etiraf edək ki, türk xalqı olaraq biz də bu sahədə “az aşın duzu” olmamışıq. Hətta dünya tarixində düşmənə ən ağır bioloji zərbəni vuranlardan biri də elə türklər olmuşdur. Məlumata görə, 1346-cı ildə tatarlar Krımdakı Kaffa qalasını almaq üçün çox əlləşmiş, amma Avropanın müştərək ordusunun ciddi müqaviməti ilə qarşılaşmışlar. Mühasirə sırasında əsgərlərindən bəzilərinin vəbaya tutulduğunu görən tatar sərkərdəsi xəstəlikdən ölənlərdən birini mancanağa qoyub qalaya atılmasını əmr edir. Beləcə, qarşı tərəfi vəfa xəstəliyinə yoluxduraraq, qısa zaman ərzində düşməni təslim olmağa vadar edir.

Məsələ burasındadır ki, vəba xəstəliyi barədə məlumatlı olan tatar ordusu özünü ondan mümkün qədər mühafizə etməyi də bilirdi. Avropanın əsgərləri isə yoluxduqları vəbadan qorunmağın yolunu bilmədiklərindən xəzəl yarpağı kimi tökülməyə başlayırlar. Bir çox əsgərlər bu amansız xəstəliyə yoluxduqdan sonra başlarını götürüb məmləkətlərinə qaçır, dolayısıyla virusu bütün Avropaya yayırlar. Həmin dövrlərdə Avropada 25 milyon insanın vəfadan öldüyü bildirilir. Bu isə o dövrdə qitənin böyük əksəriyyəti demək idi.

Avropanı o dövrdə tamamilə tatar işğalına düşməkdən bir amil xilas edir – tatarların özlərinin bu virusa yoluxmaları və fəthi dayandıraraq, ana vətənlərinə geri qayıtmaları. Daha sonrakı illərdə yenidən Avropanın fəthinə çıxan tatarlar qitənin mərkəzinə qədər ciddi müqavimətlə üzləşmədən irəliləyə bilirlər.

18-ci əsrə qədər bioloji silahın yalnız cəsədlərlə yayılması metodu bilindiyi halda, 1763-cü ildə bu sahədə yeni mərhələyə qədəm qoyulur. Bu mərhələ virusun hər hansı cəsədə ehtiyac duyulmadan birbaşa yayılmasıdır. İlk dəfə fransızlar 18-ci əsrdə bu metoddan Amerikada istifadə etmişlər. Çiçək virusu bulaşdırılmış paltarları qırmızıdərili yerlilərə “hədiyyə” edən fransızlar yüzminlərlə insanın ölümünə səbəb olurlar. Eyni metodun digər işğalçılar tərəfindən istifadə olunması ABŞ-da bir irqin hardasa kökünün kəsilməsi ilə nəticələnir.

Göründüyü kimi, bioloji silahlar olduqca təhlükəlidir və soyqırıma belə yola aça bilər.

Rus politoloqa inansaq, ABŞ-ın Ermənistanda qurduğu laboratoriyalarda bioloji silahların 3-cü nəsli üzərində araşdırmalar aparılır. Bu dəfəki silahların hədəfi bütünlüklə hər kəs deyil, müəyyən etnik qruplar olacaq. Xüsusilə Azərbaycanın, Türkiyənin və Şimali Qafqazın hədəf olaraq seçilməsi yaxın gələcəkdə türklərin hədəf taxtasına çıxarılacağından xəbər verir.

İndisə keçək sualın əsas hissəsinə: Müasir bioloji silahlar ayrıca seçilmiş millətləri necə tanıya bilər? Bütün insanlar bioloji varlıq olaraq eynidirlərsə, yalnız bir etnosu seçmək nə dərəcədə mümkündür?

İlk baxışdan həqiqətən absurd kimi görünən bu iddia əslində əsassız deyil. Zira bütün insanlar eyni bioloji xarakter daşısalar da, bəzi etnik genlərin bir sıra xəstəliklərə daha yatqın olduqları kəşf edilib. Məsələn, bunlardan biri erməni xəstəliyidir. Adına bəzən Aralıq dənizi ailəvi qızdırması da deyilən bu xəstəlik ilk dəfə 1954-cü ildə Beyrut universitetinin tibb fakültəsində amerikalı alim Rimen tərəfindən kəşf edilib. Xəstəlik ən çox ermənilərdə və yəhudilərdə özünü büruzə verir. Türklərdə, kürdlərdə və Qara dəniz sahillərində yaşayan bəzi xalqlarda da bu xəstəliyə yaxalananlar olur. Amma onların sayı az olduğu kimi, xəstəlikləri də ağır keçmir. Ermənilərin isə demək olar ki, əskəriyyəti bu xəstəliyə ya yoluxurlar, ya da yoluxma riski daşıyırlar. Qasıq, sinə, qarın və əzələ qızdırmasıyla müşahidə olunan xəstəlik xüsusilə uşaqlarda və yeniyetmələrdə ciddi xəsarətlərə yol aça bilir.

Ən çox Afrikada və ABŞ-da yaşayan qaradərililərdə müşahidə olunan bir başqa etnik xəstəlik - oraq hüceyrəli anemiyadır. Dünya Səhiyyə Təşkilatının məlumatına görə, hər il ən azı 275 min uşaq bu xəstəliklə doğulur. Qırmızı qan hüceyrələrin (eritrositlərin) irsi xəstəliyi sayılan oraq hüceyrəli anemiya hemoqlobinopatiyalar (hemoqlobin pozuntuları) qrupuna aiddir. Xəstəlik erkən uşaqlıqda özünü büruzə verir. İlk 6 aylarında südəmər körpələr hemoqlobin F ilə qorunur, bundan sonra isə xəstəlik aşkar şəkildə özünü göstərir. Bu anemiyanın ən sıx rastlanan əlamətləri vazo-okklyuziv krizlərdir (damar tıxanma krizləri, tutmaları). Bu zaman kiçik qan damarların oraqvarı eritrositlərlə tıxanır və qan təchizatının pozulması işemik zədələnməyə və ağrılara gətirib çıxarır.

Daha çox yəhudilərdə və kanadalı fransızlarda görünən digər etnik xəstəlik - tey-saksdır. İlk dəfə 1881 və 1887-ci illərdə bir-birindən xəbərsiz ingilis oftalmoloqu Uorren Tey və amerikan nevroloqu Bernard Saks tərəfindən kəşf edildiyindən belə adlandırılmışdır. Uşaqlarda tey-saks xəstəliyi doğuşdan 6 ay sonra müşahidə olunur. Əqli və fiziki inkişafdan saxlayır. Karlıq, korluq və udma qabiliyyəti itmiş olur. Əzələlərin atrofiyası nəticəsində iflic baş verir. 3-4 yaşlarında ölümlə nəticələnir.

Yetkin formalı tey-saksın ilk simptomları isə adətən gənc yaşlarda görünür. İrəliləməsi çox ləng gedir. Udma çətinliyi, yerişin pisləşməsi, psixi xəstəliklərlə( xüsusilə şizofreniya) ilə xarakterizə olunur.

Buradan da aydın olduğu kimi, bir çox xəstəliklər irsi və etniksəldir. Amma bu o demək deyil ki, həmin xəstəliklər başqa xalqın nümayəndələrinə bulaşmır. İnsanların ortaq ataları eyni olduğundan və tarix boyu bir-birinə qarışdığından hər xalqın nümayəndəsinin bu xəstəliklərə yoluxma ehtimalları var. Sadəcə bir çox millətlərin həmin mərəzə yoluxma potensialı daha yüksəkdir. Tibb mütəxəssisləri bunun gen mutasiyasından irəli gəldiyini düşünürlər.

Belə görünür ki, ABŞ Ermənistanda erməni mütəxəssislərinin iştirakı ilə türklərin gen mutasiyasını öyrənir və buna uyğun xəstəlik axtarır. Halbuki, beynəlxalq hərb hüququna görə, bu cür çalışmalar qadağandır və böyük ehtimalla, bunu İraqda, Suriyada bioloji və kimyəvi silah axtaran ABŞ da bilməmiş deyil. Azərbaycan XİN bu məsələni BMT və əlaqədar qurumlar qarşısında qaldırmalı, müharibə səbəbi olacaq bu araşdırmaların qarşını almağa çalışmalıdır.

Təbii ki, bununla da yetinmək olmaz. Bu məsələdə ən böyük vəzifə Türkiyə və Azərbaycan tibb xadimlərinə və hərbçilərə düşür. Nədən ki, ermənilərin bizim xəstəliyimizi tapıb-tapmayacağı bəlli deyil. Amma dünya tibbi tərəfindən belə tanınan erməni xəstəliyi mövcuddur və virusunun tərkibi də tibb mütəxəssislərinə sirr deyil. Deməli, bircə qalır...

Nə deyirsiniz, cənablar, bəlkə ermənilərə və onların hamilərinə 1346-cı ildəki tatarların genetik xüsusiyyətlərinin bizə yad olmadığını sübut etməyin vaxtı çatıb?